Alles achter ons laten. Een nieuwe toekomst tegemoet. Dat is wat ik per 1 oktober aanstaande samen met mijn gezin ga doen. De tickets zijn al geboekt: Paramaribo is de bestemming. Suriname wordt ons nieuwe thuis. Mijn vrouw Susan en ik waren de afgelopen jaren al vaker met onze twee kinderen in switi Sranan kondre, zoals de Surinamers hun land liefkozend noemen. Het verschil is dat er deze keer geen retourdatum bekend is. We hebben ervoor gekozen om ons hart te volgen en in het land van zon, roti en 'no spang' een nieuwe invulling te geven aan ons leven.
Die invulling is tweeledig:
Ten eerste zullen we in Paramaribo een Gezinshuis gaan starten, waarin we binnen ons eigen gezin vier pleegkinderen zullen gaan opvangen. In Nederland zijn we ook al sinds enkele jaren een pleeggezin en dat geeft ons veel voldoening. Het is heel dankbaar om aan kinderen die een vervelende start in het leven hebben gehad, weer nieuw perspectief te kunnen bieden. In Suriname gaan we daar nog meer van onze ziel en zaligheid in stoppen. Niet op eigen houtje, maar in nauwe samenwerking met de Surinaamse Pleeggezinnen Centrale.
En ten tweede zal ik mijn kennis en ervaring op het gebied van fondsenwerving gaan inzetten voor de Surinaamse NGO's. In het voorjaar van 2012 en van 2013 verbleef ik al enkele maanden in Suriname om een werkgroep op te zetten voor ruim twintig lokale NGO’s. Het doel van die werkgroep was om Surinaamse stichtingen en verenigingen te ondersteunen bij het diversifiëren van hun inkomstenbronnen. Er komt eind van dit jaar een vervolg aan van die werkgroep en daarnaast zal ik individuele organisaties gaan ondersteunen met het werven van inkomsten. Mijn oude vertrouwde vakgebied dus, maar dan in een tropisch jasje.
Onze verhuizing naar Suriname zorgt ervoor dat ons leven een enorme wending neemt. We verheugen ons natuurlijk op ons nieuwe leven in een nieuwe omgeving. Tegelijkertijd betekent het ook dat we afscheid zullen moeten nemen van alle aspecten van ons bestaan in Nederland. Ons vertrouwde houten huis in De Rijp, familie, vrienden, school, veel van onze bezittingen; allemaal zaken die we achter ons laten. En in mijn geval betekent het ook afscheid van Nassau, het fondsenwervingsbureau dat ik in 2008 samen met Vera Peerdeman heb opgericht.
Vijf jaar lang heb ik met Vera, en later ook samen met Meike, Niels en Cheryl met enorm veel plezier kunnen bouwen aan Nassau. We hebben in die periode vanuit onze adviserende en uitvoerende rol een bijdrage mogen leveren aan de ontwikkeling van grote giftenwerving binnen het Nederlandse fondsenwerving landschap. Die ontwikkeling is nog lang niet voltooid, dus mijn vertrek bij Nassau voelt voor mezelf enigszins als vroegtijdig. Bovendien heb ik het nog steeds erg naar mijn zin met mijn collega's en onze klanten. Ik heb dan ook een paar maanden getwijfeld of we deze stap nu wel al moeten nemen.
Uiteindelijk heeft ons gevoel de doorslag gegeven. Dat gevoel zegt dat we deze beslissing niet voor ons uit moeten schuiven. En dat er altijd wel heel veel redenen zullen blijven om het niet te doen. Mijn idee is dat je de bestemming in het leven niet bereikt door de talenten die je hebt, maar door de keuzes die je maakt. En de juiste keuzes worden naar mijn idee altijd gemaakt door het hart. Daarom volgen we ons hart. En dat leidt ons naar Suriname.
